جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۷۶: تا که تو بر خویشتن سوار نباشی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا که تو بر خویشتن سوار نباشی غازی میدان کارزار نباشی از تو توان داشت چشم مهر و مروت گر تو ز ابنای روزگار نباشی کی رسدت ز آفتاب عشق نصیبی تا چو مه یک شبه نزار نباشی بر تو غم روزگار دست نیابد تا که تو پابند اعتبار نباشی چربی و نرمی گزین! مباش گرانجان!‏ تا به دل روزگار بار نباشی تا تو به دریا نمی دهی دل خود را هرگز از این ورطه برکنار نباشی خاک سر کوی یار شو که چو جویا سرمهٔ بینش شوی غبار نباشی جویا تبریزی