جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۶۶: چو شبنم به که فارغ از امید بال و پر باشی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو شبنم به که فارغ از امید بال و پر باشی به دامان نگاه آویزی و صاحب نظر باشی ره از خویش رفتن راست تا درگاه دل باشد ز حال دل خبر یابی گر از خود بی خبر باشی گذارد تیغ قاتل همچو موج از گرمی خونم تو تا کی خیره سرای مدعی چون نیشتر باشی شب هجران کز افغانت دل خارا را به درد آید ز برق ناله جویا آفت کوه و کمر باشی جویا تبریزی