جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۵۴: دولت اگر ز پهلوی خست هوس کنی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دولت اگر ز پهلوی خست هوس کنی اندیشهٔ شکار هما با مگس کنی دل بسته هوایی، از آنرو ز بال و پر خود را به رنگ غنچهٔ گل در قفس کنی آن لحظه راز داری عشقت مسلم است کز گرد خویش سرمه به کام جرس کنی پرباد نخوت است دماغت چو گردباد دل خوش عبث ز پیروی خار و خس کنی جویا دگر کسی نبود جز تو در جهان خود را توانی از نفسی هیچ کس کنی جویا تبریزی