جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۵۲: اگر تن را نه در اول ز بالیدن نگهداری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگر تن را نه در اول ز بالیدن نگهداری چو ماه آخر چسان از رنج کاهیدن نگهداری خزان پیریت گردد بهار نوجوانیها چو پای سرو خود را گر ز لغزیدن نگهداری تلاش منصب بیداری دل در دل شب کن چه حاصل دیده ات را گر ز خوابیدن نگهداری چه گل ها خوبخود ریزد به دامان تمنایت دمی دست هوس را گر ز گل چیدن نگهداری به رنگ غنچه دایم مایه دار نقد خود باشی چو گل گر خویش را از هرزه خندیدن نگهداری شود جویا به عیب خویشتن چشم دلت بینا اگر خود را ز عیب مردمان دیدن نگهداری جویا تبریزی