جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۴۷: چند دل را به جهان گذران شاد کنی؟
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چند دل را به جهان گذران شاد کنی؟ خانه بر رهگذر سیل چه بنیاد کنی؟ خانهٔ دل که در او غیر هوا را ره نیست به هوس همچو حبابش ز چه آباد کنی؟ پیچ و تاب الم عشق بود جوهر او گر دلت را همه چون بیضهٔ فولاد کنی حلقهٔ دام تفکر شود از قامت او قاف تا قاف جهان صید پریزاد کنی حال دل بسکه خراب است ز تعمیر گذشت به دو پیمانه اش از نو مگر آباد کنی دل بی عشق گرفتار هوس شد جویا کاش در بند غمش آری و آزاد کنی جویا تبریزی