جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۴۳: خود را چو زخود جدا بیابی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خود را چو زخود جدا بیابی شاید که نشان ما بیابی می ریختی و سبو شکستی ای محتسب از خدا بیابی بینی چون قد جامه زیبش پیراهن خود قبا بیابی در کشور فقر باش جمشید تا جام جهان نما بیابی هرگز ز وفا نیابی ایدل آن ذوق که از جفا بیابی چون سرمه کنی به دیده ها جا گر خود را خاک پا بیابی کی کام تو بی طلب برآید یعنی که بجوی تا بیابی جویا یک بار یا علی گو برخیز که مدعا بیابی جویا تبریزی