جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۰۷: به جام لاله می رنگ تا بود در کوه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به جام لاله می رنگ تا بود در کوه بنوش می به دف و چنگ تا بود در کوه بده به سختی ایام دل که مینا را نمی رسد خطر از سنگ تا بود در کوه چنان ر شعلهٔ آهم فضای دهر پر است که نیست جا به شرر تنگ تا بود در کوه کمال مرد عیان گردد از جلای وطن که نیست آینه جز سنگ تا بود در کوه شود ز فیض سفر جوهرت عیان جویا که لعل راست نهان رنگ تا بود در کوه جویا تبریزی