جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۰۵: زفیض فکر شب ها چون به دور شمع، پروانه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زفیض فکر شب ها چون به دور شمع، پروانه به گرد خاطرم گردند معنی های بیگانه بتابد نور حسن ازدیده بر دلهای دیوانه چو بر ویرانه ها عکس چراغ از روزن خانه چه خونها می خورم تا برخورم بر شعر رنگینی دلم را غنچه دارد فکر معنی های بیگانه خبردار دل خود باش گر خال رخش دیدی که دام دلفریبی در جهان گسترده این دانه کلیدی را که با قفل دلم افتد سروکارش فرو ریزد هلال آساش می ترسم که دندانه به دستی تیغ و دستی تشت غلتم بر سر راهش به این افسون نگاهی واکشم زان چشم رندانه شب غم در خیال شمع رویش مردم چشمم ز مژگان می زند بال تپش جویا چو پروانه جویا تبریزی