جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۹۹۵: در سحرخیزی به ارباب سعادت یار شو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در سحرخیزی به ارباب سعادت یار شو آسمان گردآور فیض است هان بیدار شو همچو شبنم در هوای دوست شب را زنده دار صبح شد برخیز و مست جام استغفار شو هر کس از فیض صبوحی کامیاب نشئه ای است صبحدم با چشم گریان محو روی یار شو مانده ای در بند رفعت از سبک مغزی چو ابر خاکساری پیشه کن، هم سنگ دریا بار شو پیش کس گردن منه مالک رقاب وقت باش چشم از مردم بپوش و از اولی الابصار شو برنمی تابد حجابت شوخ چشمیهای شمع خود چراغ بزم خود چون گوهر شهوار شو گرنه ای جویا نکو، با نیکوان منسوب باش!‏ باغ را گر گل نه ای خار سر دیوار شو جویا تبریزی