جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۹۷۰: شعلهٔ حسن ز تو سینهٔ سوزان از من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شعلهٔ حسن ز تو سینهٔ سوزان از من لب خندان ز تو و دیدهٔ گریان از من سرکشی از تو و ناز از تو تغافل از تو عجز و زاری و دل و دین و سر و جان از من چه ضرر می رسد از گریهٔ من ناصح را دل خونین ز من، اشک از من و دامان از من نسبت ما و تو ای عشق چو مهر و سحر است از تو سرپنجهٔ زرین و گریبان از من سایه سان در پی خود خاک نشینم کردی چه خطا آمده ای سرو خرامان از من غیر را گو چه شود با هم اگر صلح کنیم دل جمع از تو و آن زلف پریشان از من با زبان نگه از جوش حیا نرگس یار با من اسرار سرا آمده پنهان از من جویا تبریزی