جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۹۶۹: چراغ دودهٔ مجد و علا امام حسین
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چراغ دودهٔ مجد و علا امام حسین فروغ دیدهٔ شیر خدا امام حسین غریق لجهٔ کرب و بلا، شه مظلوم شهید تشنه لب کربلا امام حسین بسی چشیدی از اشرار ز هر محنت و غم بسی کشیدی از اغیار یا امام حسین چها رسید ز بیداد و جو زادهٔ هند به پارهٔ جگر مصطفی امام حسین فروغ عالم امکان ز نور گوهر اوست چراغ انجمن کبریا امام حسین غبار مرقد او نور چشم عافیت است بس است درد دلم را دوا امام حسین مدار چم نکویی ز آسمان جویا ببین که چرخ چها کرد با امام حسین جویا تبریزی