جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۹۴۵: ز خویشتن نفسی گر نهی قدم بیرون
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز خویشتن نفسی گر نهی قدم بیرون همان بود که بتی آری از حرم بیرون ز جسم خاکی من خون دل تراوش کرد بلی سفال دهد تا پر است نم بیرون به کار خود چو نپرداختی دمی ظالم عبث قدم زدی از عالم عدم بیرون به سرنوشت، رضا ده! که کی بدل گردد هر آنچه روز نخست آمد از قلم بیرون جویا تبریزی