جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۹۴۰: کی کمال مرد بدخو بر کسی گردد عیان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کی کمال مرد بدخو بر کسی گردد عیان گشته در دیوار پشت چین پیشانی نهان بسکه از بیم تو دزدیم نفس در جیب دل می چکد از مد آهم خون چو شاخ ارغوان عنکبوت آسا دوم سوی تو بر تار نگاه از طلب هرگز نمانم گرچه گشتم ناتوان قد ز بار حرص در ایام پیری گشته خم در خور بازوی طاقت نیست زور این کمان هرگز از جوش حیا جویا نشد دمساز دل با وجود آنکه دارد چشمش از مژگان زبان جویا تبریزی