جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۹۳۸: آشفته زلف را زصبا می کنی، مکن!
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آشفته زلف را زصبا می کنی، مکن! ما را اسیر دام بلا می کنی، مکن!‏ بر شیشه پاره پای هوس می نهی، منه قصد دل شکستهٔ ما می کنی، مکن!‏ نسبت مرا به اهل هوس می دهی، مده تهمت بدودمان وفا می کنی، مکن!‏ چون غنچه آرمیده دلم در کنار زخم آزرده اش به درد دوا می کنی، مکن!‏ می کن ستم به اهل هوس گر نمی کنی این شیوه گر به اهل وفا می کنی، مکن!‏ دل خو گرفته است به درد تو عمرها منت کش دواش چرا می کنی، مکن!‏ جویا تبریزی