جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۹۳۲: گر چنین در ضعف دایم بگذرد احوال من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر چنین در ضعف دایم بگذرد احوال من مو برآرد دیدهٔ آیینه از تمثال من با کدورت بسکه بگذشت از غمت احوال من در گذشتن سایه در پی داشت ماه و سال من گردهٔ تصویر برخیزد غبار از تربتم شد نهان در پرده های دل ز بس آمال من نور شمع جان مرا در پرده هستی ازوست می شود فانوس بزم آیینه را تمثال من بسکه احوالم نهان در گرد کلفت گشته است چون ورق گردان زمین را گرگشایی فال من موج سان جویا خورد جوهر بهم آیینه را دیده بگشاید اگر بر صورت احوال من جویا تبریزی