جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۹۲۰: ز لعل او دلی شوریده دارم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز لعل او دلی شوریده دارم کبابی در نمک خوابیده دارم ز شوق سجدهٔ کویت چو غنچه به روی هم جبین ها چیده دارم قبول داغ را انگشت تسلیم چو شمع انجمن بر دیده دارم بود بر پای تا قصر وجودم حباب آسا نفس دزدیده دارم به وصف آن در دندان، گهرها همه بر روی دل غلطیده دارم به رنگ جوهر آیینه دل را به پیچ و تاب آرمیده دارم ز درد ناله امشب آسمان را چو ابر از یکدگر پاشیده دارم به عالم سینه صافم زانکه جویا دلی از خویشتن رنجیده دارم جویا تبریزی