جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۹۰۱: عشق در زنهار باشد از دل غم پیشه ام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عشق در زنهار باشد از دل غم پیشه ام نی به ناخن می کند شیر ژیان را بیشه ام من که از طفلی نمک پروردهٔ درد توام همچو سرو آه در دلهاست محکم ریشه ام فکرم از یاد میان یار نازک گشته است برنتابد نشتر دخلی رگ اندیشه ام عار دارد سعی فرهادیم از صورت کشی خوردهٔ جانست پنداری شرار تیشه ام هیچ کم نبود می لعلی زلعل آبدار می زند پهلو به سنگ خاره جویا شیشه ام جویا تبریزی