جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۸۷۲: رفتی و بی تو باده کشیدن نسازدم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رفتی و بی تو باده کشیدن نسازدم چون غنچهٔ حباب شکفتن نسازدم از اضطراب، عقدهٔ دل سخت تر شود ای وای چون کنم که طپیدن نسازدم بوی بهار، بیش کند سوز عشق را در کوچه باغ زلف دویدن نسازدم سرپنجهٔ مرا به گریان خصومت است چون دشت غیر شقهٔ دامن نسازدم پرورده است عشق دلم را به اشک و آه آب و هوای وادی ایمن نسازدم جویا بس است آب حیات آبرو مرا منت ز یار و دوست چو دشمن نسازدم جویا تبریزی