جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۸۳۳: دهد دل را به سیلاب فنا سیرابی اشکم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دهد دل را به سیلاب فنا سیرابی اشکم خورد مژگان بهم چون موج از بیتابی اشکم به بال موج از سرچشمهٔ چشمم کند پرواز چو طبل از دل تپیدنها خورد مرغابی اشکم به بازار محبت کس به هیچم برنمی دارد رخ همچون زرم لعلی شد از قلابی اشکم مکن از گریه منعم در شب بیداد هجرانش که دل را زورق طاقت شده گردابی اشکم چو شمع یاد او افروختم در تنگنای دل جگر شد محشر پروانه از بیتابی اشکم به روز برشکال گریه در هند شب هجران شده بنگالهٔ داغ سیه سیلابی اشکم گرفته دیده جویا ارتفاع طالع دل را ببین در پنجهٔ مژگانم اسطرلابی اشکم جویا تبریزی