جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۸۲۳: از غار راه ریزد عشق رنگ خانه ام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از غار راه ریزد عشق رنگ خانه ام همچو نقش پا ندارم بام و در، ویرانه ام بسکه در بزمش زحیرت خشک برجا مانده است موج صهبا چون رگ سنگ است در پیمانه ام روزی هر کس بود در خورد استعداد او می نویسد بر صدف گردون برات دانه ام تا ز داغ آن گل رو سوختم فانوس وار شد عبیر پیرهن خاکستر پروانه ام کلبه ام را رتبهٔ دیگر بود از فیض عشق شیشه بندد بر فلک چینی نمای خانه ام برق هم از خرمنم جویا به استغنا گذشت کی به چشم مور آید از ضعیفی دانه ام جویا تبریزی