جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۸۱۸: دیده بر روی خیال تو شبی واکردیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دیده بر روی خیال تو شبی واکردیم چشم پوشیده جمال تو تماشا کردیم الفت عالمیان بسکه نفاق آمیز است خویش را گرد رم وحشت عنقا کردیم نارسا طالع ما بین! که به جایی نرسید ناله هر چند که در هجر تو شبها کردیم می توان صبحدم از بستر ما گلها چید یاد روی تو ز بس در دل شبها کردیم تبسم خانه زاد آن لب کم گوست می دانم ملاحت از نمک پرورده های اوست می دانم قیامت دوش بر دوش خرام سرو آزادش رعونت سایه پرورد نهال اوست می دانم زجوش بی دماغی نکهت گل بر نمی تابم سرم سودایی آن زلف عنبربوست می دانم ز سیر گلشن کشمیر گلها می توان چیدن نیسمش از هواداران آن گیسوست می دانم وفا از دور گردان نگاه او بود جویا تغافل، پیشهٔ آن نرگس جادوست می دانم جویا تبریزی