جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۸۰۹: ما خاک ره جلوه آن سرو روانیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما خاک ره جلوه آن سرو روانیم دل داده و جان باخته اش از دل و جانیم از سیل سرابست خطر خانهٔ ما را چون نقش قدم پر حذر از ریگ روانیم در انجمن هرزه در ایان سبک مغز چون گل ز ادب گوش ولی گوش گرانیم رفتند عزیزان و چو نقش پی سالک ما خاک نشین از پی آن راه روانیم رفتیم به بال نگه از خویش چو شبنم تا بر رخ خورشید مثالش نگرانیم هرگز سر تسلیم ز فتراک نپیچیم ما حلقه بگوشان خم زلف بتانیم در بند گرفتاری دلهاست شب و روز ما بنده آزادی آن سرو روانیم در روز مجویید ز جویا سخن عشق شبها همه شب شمع صفت چرب زبانیم جویا تبریزی