جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۷۹۷: چو گل ز فیض صبوحی پر است جام جمال
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو گل ز فیض صبوحی پر است جام جمال به یک پیاله می از صاف رنگ مالامال ز بد مجوی بجز فتنه چون بیابد دست زبان شورش زنبور نیست غیر از بال چنین که سوز غمش در سر تماشاییست تو گویی از لب هر بام سرزده تبخال چو غنچه کیسهٔ لب بستگان تهی نبود به فکر زر مخروش و برای مال منال ز جنبش مژه چشمش به گفتگو آمد چه نکته ها که ادا کرده با زبان خیال جویا تبریزی