جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۷۶۵: از آن چون آب در گلها بود آهسته رفتارش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از آن چون آب در گلها بود آهسته رفتارش که می ترسد بریزد آب و رنگ از حسن سرشارش کشد مجنون ما پای طلب در دامن دشتی که دارد شوخی مژگان لیلی هر سر خارش ریاضت شاهد اعمال هر کس را بیاراید گداز دل نهد آیینه پیش حسن کردارش درستی جوی در کار دل از فیض شکست دل شکستن در حقیقت خانهٔ دل راست معمارش ز حق مگذر بریدن سخت دشوار است ای ناصح ز کافر کیش شوخی کز رگ جان است زنارش نبیند از شکست خانهٔ تن هیچکس نقصان که باشد گنجها جویا، نهان در زیر دیوارش جویا تبریزی