جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۶۹۷: روم از خویشتن دنبال دلدار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
روم از خویشتن دنبال دلدار مگر یابم خبر از حال دلدار رود ناچار عمر هر که بگذشت نرفتن کی توان دنبال دلدار به رنگ بوی در گل از لطافت بود تن در قبای آل دلدار ز چشمم گریه نقش مردمک شست نشیند تا به جایش خال دلدار چو داغش سکه بر اقلیم دل زد بود تن ملک و جانم مال دلدار فتادم با وجود ضعف جویا به رنگ سایه در دنبال دلدار جویا تبریزی