جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۶۹۰: قصیده ای که درآن مدح مرتضی نبود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
قصیده ای که درآن مدح مرتضی نبود چو سبحه ای است که از خاک کربلا نبود وجود پاک تو و ذات حضرت نبود چو لفظ و معنی از یکدگر جدا نبود بود ز شیر فلک ربتهٔ سگت افزون گدای درگه تو کم ز پادشا نبود به کیش اهل محبت کسی که از دل و جان غلام تو نبود بندهٔ خدا نبود کسی که بغض تو در خاطرش گره کرده است نمی شود ولد حیض یا زنا نبود همین بس است بهشتم که روز بازپسین مرا به درگه غیر تو التجا نبود هزار شکر که از شعر و شاعری جویا به غیر مدح سراییم مدعا نبود جویا تبریزی