جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۶۷۸: تا دلم هنگامهٔ مهر و وفا را گرم کرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا دلم هنگامهٔ مهر و وفا را گرم کرد خوی آتشناک او بزم جفا را گرم کرد درد کی آسان تواند جای گیرد در دلی داغ خونها خورده تا در لاله جا را گرم کرد پنجهٔ عصمت نپیچد زور بی زنهار می باده نتواند سر اهل حیا را گرم کرد سر برهنه می برد دایم به سر مهر برین آه - عالم سوز من از بس هوا را گرم کرد دوش جویا از ره انصاف شیخ شهر گفت خودفروشی عاقبت بازار ما را گرم کرد جویا تبریزی