جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۶۶۹: دل عاشق ز منع اشک خونین غرق خون می گردد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل عاشق ز منع اشک خونین غرق خون می گردد کز افشاندن غبار دامن صحرا فزون گردد سرت گردم بیا بر مردم چشمم ترحم کن چو داغ لاله تا کی بی تو در گرداب خون گردد چنین کز بخت برگردیده روگردانم از مقصد عجب نبود درین ره راهزن گر رهنمون گردد گرفته کار عشق و عشقبازی در حرم اوجی که گل بر گوشهٔ دستار من داغ جنون گردد به آب و دانهٔ اشک و هوای آه در سرها خیال او چو فیض تربیت یابد جنون گردد تعجب نیست گر از فیض فاضل خان سخن سنجم به بزمش هر که جویا راه یابد ذوفنون گردد جویا تبریزی