جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۶۶۶: دست خواهش تا توان از مدعا باید کشید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دست خواهش تا توان از مدعا باید کشید خویش را در سایهٔ بال هما باید کشید تلخ و شیرین تا به کام خواهشت یکسان شود ساغر لبریز تسلیم و رضا باید کشید در سواد هند خوش در کشمکش افتاده ایم ناز منعم بیش از ابرام گدا باید کشید می سراید چشم او در هر مژه برهم زدن پردهٔ ناموس بر روی حیا باید کشید که خدنگ آه از دل گه کمان ناز یار با وجود بی دماغیها چها باید کشید دسترس خواهی اگر جویا به کام نشأتین پای در دامان صبر و انزوا باید کشید جویا تبریزی