جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۶۶۲: عیار ناقصان از فکر کامل می تواند شد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عیار ناقصان از فکر کامل می تواند شد زبان گر خامشی عادت کند دل می تواند شد گهر در عقد گوهر با زبان حال می گوید که بی پا و سران را جاده منزل می تواند شد ز برگ لاله گر برداشتن توان سیاهی را زدامان دلم داغ تو زایل می تواند شد نباشد مستی با نقد دنیا فیض عقبی را کف بخشش کجا چون دست سایل می تواند شد کمال غفلت انسان بود در بند خود بودن خوشا حال کسی کز خویش غافل می تواند شد چرا بیکار باشد همچو گل دست نگارینت به گردن سرو مینا را حمایل می تواند شد ز خوان نعمت دیدارآرایی چو محفل را کف خورشید تابان دست سایل می تواند شد ز احوالم چه می پرسی چو دیدی اضطرابم را تپیدنها زبان حال بمسل می تواند شد محال است اینکه بگشاید گره از خاطرم جویا می از یک قطره بی او عقدهٔ دل می تواند شد جویا تبریزی