جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۵۵۸: زورآوران که پنجهٔ افلاک می برند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زورآوران که پنجهٔ افلاک می برند در کاسهٔ امل چه به جز خاک می برند آنانکه شبنم گل شب زنده داری اند فیض سحر به دیدهٔ نمناک می برند آنجا که نوش داروی شادی دهند ساز البته نسخه از ورق تاک می برند پروانه طینتان که به شمع یقین رسند بال پرش ز شعلهٔ ادراک می برند مردان به روی خاک سربندگی نهند زان پیشتر که سر به ته خاک می برند آیینه خاطران که به روی تو واله اند بس فیضها که از نظر پاک می برند در زیر خاک واصل دریای رحمت اند آنانکه چون حباب دل پاک می برند از بهر قوت وقت سرانجام راه را رشندلان ز شعلهٔ ادراک می برند جویا تبریزی