جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۵۵۲: هر که از شمشیر نازت نیم بسمل ماند ماند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که از شمشیر نازت نیم بسمل ماند ماند هر گره کز چین ابروی تو در دل ماند ماند نیست جولانگاه هر کس شاهراه بیخودی رفت از خود هر که دانست آنکه غافل ماند ماند دیدهٔ آیینه از حیرت نمی آید بهم هر که محو روی آن شیرین شمایل ماند ماند کشتی ما در محیط باده دریایی شده است محتسب کز جهل بیرون گرد ساحل ماند ماند یاد مژگان تو کی بیرون رود از خاطرم چاره نتوان کرد هر خاری که در دل ماند ماند کی ز دام انگبین جویا رها گردد مگس غیر اگر در کوی جانان پی در گل ماند ماند جویا تبریزی