جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۵۳۴: به ره طرح چمن پیوسته رخسار تو می ریزد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به ره طرح چمن پیوسته رخسار تو می ریزد ز بس بر خاک رنگ از حسن سرشار تو می ریزد به نیسان بهاری لاف هم چشمی زند اشکم گهر در دامن دل بسکه گفتار تو می ریزد بنای زندگی تا چند می خواهی بپا باشد که خاکی هر نفس از کهنه دیوار تو می ریزد چه می بودی نمی گشتی اگر تمکین عنانگیرت شرر در جیب شوخی وضع هموارتر می ریزد چنان لبریز رنگ و بوست سرتا پای موزونت که خون گل به هر گامی ز رفتار تو می ریزد گل صبح سعادت را دهد نشو و نما جویا سرشک نیم شب کز چشم بیمار تو می ریزد جویا تبریزی