جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۵۲۴: تا قامتش به سیر چمن شد ز جا بلند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا قامتش به سیر چمن شد ز جا بلند از برگ نخل را شده دست دعا بلند ای چرخ کامرانی جاوید از آن تست از بس فتاده ایم نشد آه ما بلند یابد اگر زپاس نفس رتبه ای دلت خوشتر بود از آنکه شوی بر هوا بلند از ترک مدعاست که گردد دعا قبول دست دعا مکن ز پی مدعا بلند حق نمک مجو ز سیاهان که کرده است ابروی تو به روی تیغ جفا بلند جویا به خلوتی که لبم داد ناله داد می گردد از شکستن دلها صدا بلند جویا تبریزی