جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۵۲۲: خلعت بی طمعی زیب هنرور باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خلعت بی طمعی زیب هنرور باشد آبرو شمع نهانخانه گوهر باشد صبح از صدق صفا فیض جهانگیری یافت هر که دل را کند آیینه سکندر باشد اینقدر خاک تمنا چه فشانی بر دل؟ تا به کی آب حیات تو مکدر باشد غیر را راه مده در حرم کعبهٔ دل نیست شایستهٔ مسجد که مصور باشد چه بلایی است عزیزان مرض بیدردی داغ دل گر نشود نیک نکوتر باشد این غزلهای تو جویا که بعینه قند است از لبش گر شنوی قند مکرر باشد جویا تبریزی