جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۵۱۴: پای بر آسودگان خواب راحت می زند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پای بر آسودگان خواب راحت می زند قامت آن شوخ پهلو بر قیامت می زند ترسم از رخسارش آب و رنگ ریزد بر کنار حسن سرشارش ز بس موج طراوت می زند کام بر می دارد از کیفیت صاف طهور هر که شبها تا سحر جام ندامت می زند گوییا از خوبنهای دل شکستن غافل است آنکه بر مینای ما سنگ ملامت می زند آبرو را می کند همچون گهر گردآوری هر که دست دل به دامان قیامت می زند آنکه جویا مگس بر خوان کس ناخوانده رفت بر سر از شرمندگی دست ندامت می زند جویا تبریزی