جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۵۰۴: زاضطراب چو موج سراب آب نخورد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زاضطراب چو موج سراب آب نخورد دلی که در غم زلف تو پیچ و تاب نخورد شبی که مغز جگر را به روی کار نداشت ز خونفشانی مژگان تر دل آب نخورد دل است قابل فیضان درد از اعضاء بلی شکست بجز فرد انتخاب نخورد چرا چو غنچه شمیم گل آید از دهنش به جای باده اگر شوخ من گلاب نخورد علو همت شمشیر یار را نازم کمر به خون دلم تا نبست آب نخورد اسیر ساده دلیهای زاهدم جویا غم زمانه بخورد و شراب ناب نخورد جویا تبریزی