جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۴۹۲: پیش از آن دم که قضا در پی ایجادم بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پیش از آن دم که قضا در پی ایجادم بود عکس رخسار تو در آینهٔ یادم بود هست دل در طلب هر چه میسر نبود آنچه از دیده نهان بود پریزادم بود همچو برگی که زگل بر سر خاری ریزد دور ازو بر مژه لخت دل ناشادم بود صید دل شکر که منت کش صیاد نشد موج خوناب جگر خنجر فولادم بود لب فرو بستنش امروز ز اندیشهٔ غیر سیر آهنگ تر از شوخی فریادم بود جویا تبریزی