جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۴۷۵: طول زلفت کم زقامت نیست گر سنجی بگو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
طول زلفت کم زقامت نیست گر سنجی بگو روز و شب میزان چو می آید برابر می شود اعتمادی بر نفس نبود که چون برگشت بخت هر چراغ زندگانی باد صرصر می شود سیل اشک از سینه ات بر دامن مژگان مریز هر قدر در خم بماند باده بهتر می شود اهل دل را می رسد در خورد استعداد فیض چون ترقی کرد آب صاف گوهر می شود کفر باشد؛ کفر؛ نومیدی، که تحصیل مراد گر نشد این بار جویا بار دیگر می شود جویا تبریزی