جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۴۶۴: دل از عشق مجازی کی مرا مسرور می گردد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل از عشق مجازی کی مرا مسرور می گردد که این پروانه دایم گرد شمع طور می گردد گزند از پهلوی خود می رسد ارباب خواهش را دل از جوش هوسها خانهٔ زنبور می گردد نباشی از نمک پرورده ات هم روز بد ایمن که داغ دل زبخت شور چشم شور می گردد به هر دور مگر از دور فغفورش بیاد آید که اشک از می به چشم کاسهٔ فغفور می گردد به مقدار توان غالب شوی بر خویش در پیری کمان چون حلقه شد از خود به قدر زور می گردد شود با هر که دارد وحشت الفت گزین جویا به دل نزدیک باشد آنکه از ما دور می گردد جویا تبریزی