جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۴۵۶: سرشکم بسکه پردرد از دل مهجور برخیزد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سرشکم بسکه پردرد از دل مهجور برخیزد به دریا چون رسد سیلاب اشکم شور برخیزد دل تنگم سلیمانی کند در دشت دلتنگی که شور محشر از آواز پای مور برخیزد شود چون آب تیغش ساقی پیمانهٔ زخمم نوای نوش بادی از لب ناسور برخیزد مرا نشتر به شریان و ترا ناخن زند بر دل جگر خون کن نوایی کز لب طنبور برخیزد خیال لعل او جویا نمکدان ریخت بر زخمم زدل در یاد آن کان ملاحت شور برخیزد جویا تبریزی