جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۴۳۶: چه کارم بی گل روی تو گلزار جهان آید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چه کارم بی گل روی تو گلزار جهان آید که بوی خونم از هر لالهٔ این بوستان آید فشار غم خورم شبها ز بس در انتظار او برون از دیده ام چون شمع مغز استخوان آید ز افراط نزاکت باعث قطع سحر گردد به بزم حرف آن موی کمر چون در میان آید گل افشا زند بر سر شکفتن باده نوشان را به رنگ غنچه ام راز دل آخر بر زبان آید قوی شد ناله ام چون تار چنگ از ضعف تن جویا گر انگشتی گذاری بر لبم شور فغان آید جویا تبریزی