جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۴۲۱: آینه بی یاری سیماب بی حاصل بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آینه بی یاری سیماب بی حاصل بود پشت بان حیرت چشم اضطراب دل بود می رود از بس جوانی زودگویی با خزان چون گل رعنا بهار ما به یک محمل بود در زمین دل که هست آب و هوایش اشک و آه هر قدر تخم امل کارند بی حاصل بود بر زبان حیرت حسرت نصیبان وصال خان و مال بر باده ده از نامهای دل بود دل اسیر محبس تکلیف باشد تا به کی هر که جویا پیرو مجنون شود عاقل بود جویا تبریزی