جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۴۱۶: در کنار خویش هر کس آن برو دوش آورد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در کنار خویش هر کس آن برو دوش آورد آفتابی را چو ماه نو در آغوش آورد جیب صبح از رشک بر باد دریدن می رود گر صبا بویی از آن نسرین بناگوش آورد کافرم گر هیچ هندو با مسلمان کرده است بر سر دل آنچه آن چشم قدح نوش آورد چون کلاه ناز بر سر کج نهد خورشید من آسمان را از مه نو حلقه در گوش آورد می رود بر باد سرپوش فلک همچون حباب گر دلی را آتش شوق تو در جوش آورد جویا تبریزی