جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۳۶۸: عاشقان را با پریشانی ست پیمانی درست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عاشقان را با پریشانی ست پیمانی درست نقش ما بنشسته با زلف پریشانی درست حسن شوخش پرده برگیرد اگر از روی کار در جهان باقی نمی ماند گریبانی درست عاجز است از عهدهٔ تعمیر او میخانه ها بسکه رنگم با شکستن بسته پیمانی درست گرمی خونم گدازد بیضهٔ فولاد را از تنم نتوان برون آورد پیکانی درست هرزه گویا خون دل نوشند از آن کاین قوم را ژاژخایی در دهن نگذاشت دندانی درست چون کند زورآزمایی پنجهٔ خورشید عشق کی بسان صبح می ماند گریبانی درست بسکه کاهید از دل من آنقدر باقی نماند کاندرو جویا کند جا تیر مژگانی درست جویا تبریزی