جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۳۶۶: چشم از عارض او خون جگر اندودست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چشم از عارض او خون جگر اندودست دل سراسیمهٔ زلفش چو شرر در دو دست نیست جز آینهٔ صورت بی رنگی او آنچه در دائرهٔ کون و مکا ن موجودست ناصحا! پاک سرشتا! زدل غم زده ام دست بردار که این آبله خون آلودست قصر هستیش به امداد هواها برپاست چون حباب آنکه به یک چشم زدن نابودست دیده از هر نگهی بی گل رویش جویا جام خالی به دل غم زده ام پیمودست جویا تبریزی