جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۳۴۷: در حریمش دل و جان باخته می باید رفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در حریمش دل و جان باخته می باید رفت شمع سان پای ز سر ساخته می باید رفت توبه کن تا سبک از خویش توانی برخاست آنچه اندوختی، انداخته می باید رفت بخت اگر یار و مددکار شود سایه مثال پی آن قد برافراخته می باید رفت تا شود آینهٔ جلوهٔ او در ره شوق دل زفکر همه پرداخته می باید رفت بگسلد سلسلهٔ الفت دل تا زکنار ای سرشک از پی هم تاخته می باید رفت جویا تبریزی