جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۳۴۲: خون دل تا شراب احمر ماست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خون دل تا شراب احمر ماست گردش رنگ دور ساغر ماست خاک گردید بر شدن بفلک شیوهٔ عجز زورآور ماست بطپیدن زخویشتن رفتم دل پراضطراب شهپر ماست نامه ام نامه بر نمیخواهد پرش رنگ ما کبوتر ماست نگه ما شمیم گل دارد تا هوای رخ تو در سر ماست آسمان است اینکه در گرد است یا غبار دل مکدر ماست تا رگ دل گشوده مژگانت ابر خونبار دیدهٔ تر ماست آه ما روز و شب جهانگیر است تیغ خورشید کی به جوهر ماست آسمان و زمین مگو جویا صاف مینا و درد ساغر ماست جویا تبریزی