جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۳۲۶: چو با تو کار دل ای ماهپاره افتاده است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو با تو کار دل ای ماهپاره افتاده است زچشم اشک بعینه ستاره افتاده است زبان سرمهٔ دنباله دار می گوید سیاه مستی چشمش گذاره افتاده است مرا ز دیدن صبح دوباره شد روشن که چرخ را نفسش در شماره افتاده است زجوش موج طراوت ترا زلجهٔ حسن بهار عنبر خط بر کناره افتاده است سزد ز خویش چو شبنم روم به بال نگاه مرا که بر تو گذار نظاره افتاده است ترا دلیل به بیچارگی دل جویا همین بس است که در فکر چاره افتاده است جویا تبریزی