جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۳۰۴: مهی که مهر رخش در ضمیر ما گرم است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مهی که مهر رخش در ضمیر ما گرم است به التفات کرم سرد و با جفا گرم است زتاب آه جگر خستگان او خورشید سربرهنه به سر می برد هوا گرم است به دستیاری عشق تو چون فتیلهٔ داغ به هر کجا که نشینیم جای ما گرم است جویا تبریزی